Ik vermoed dat ik niet de enige ben die bij het vallen van de naam alleen al, meerdere high-school-memories krijgt? Hedgren doet me denken aan mijn oude boekentassen in de tijd dat ik vond dat alles zwart moest zijn en dus ook mijn Hedgren. Ik situeer het ergens tussen mijn Kipling en mijn Eastpack periode. En zoals altijd droeg in die periode iedereen een Hedgren – conformisme to the max! Ik vraag me wel eens af wat nu de rage zou zijn. Wanneer ik morgen met een teletijdmachine weer op de middelbare school zou terechtkomen zou ik denken dat ik voor een lederen tas ga, lekker fashionable en authentiek. Anderzijds waarschijnlijk niet te betalen met mijn schaarse zakgeld van toen. Bovendien meen ik me te herinneren dat ik vaak ver voorovergebogen liep om mijn rugzak vol boeken te kunnen dragen, dus misschien ook gewoon geen goed idee. Maar bon, dat zijn natuurlijk nutteloze vragen. Ik heb geen teletijdmachine.

Maar hoe staat het nu met Hedgren? De winkels kom ik wel nog eens tegen maar er rondsnuffelen heb ik al in geen eeuwen meer gedaan. Het imago van vele zakjes en eindeloze ritsen is vastgeroest in mijn geheugen blijkbaar. Het merk pakt voor 2012 alvast uit met mooie foto’s. De verschillende lijnen binnen de vrouwencollectie klinken veel belovend. Met namen als Diamonds, Subway en Inner City gaat mijn hoop naar een hoger niveau. Algauw blijkt echter dat Hedgren trouw gebleven is aan zijn imago en comfort nog steeds hét sleutelwoord is. Voor verschillende doeleinden weliswaar; als reistas, boekentas of citytripper. De enige lijn die daar wat van afwijkt is de Lauren lijn, die bestaat uit lederwaren en zijn zowat de enige die ik onder handtas kan categoriseren. Van mijn part veel meer van dit!

Maar ook Hedgren maakt progressie. Het merk heeft nu een degelijk webshop, weliswaar met veel schoudertassen, laptopzakken, reistassen, heupzakjes en maar weinig echte handtassen..